Beauty w Polsce

Ostatnio przeszlam rozmowe z partnerem na temat posiadania/nieposiadania znajomych. Jemu bardzo brakuje starych przyjaciol, mieszka za granica i kontakty rozpadly sie. Stwierdzil nawet, ze gdybysmy brali slub to nawet nie mialby kogo zaprosic oprocz rodziny i ze czuje sie z tym fatalnie. Sluchalam go z rozdziawiona geba bo mi ludzi totalnie nie brakuje - nigdy nie bylam dusza towarzystwa, nie mialam znajomych na dluzsza mete, kontakty w pracy mi wystarcza a potem chce miec swiety spokoj. On tego nie rozumie jak tak mozna bez znajomych... a ja sie czuje dobrze. Jak to jest z wami? Zaczynam sie zastanawiac czyi normalna jestem ze mi rodzina do szczescia wystarczy i nie potrzebuje psiapsiol i wspolnych wypadow na zakupy

Ja mam kilku znajomych, ale spotykamy się raz na rok, nie potrzebuje częściej. Mój partner podobnie, jesteśmy raczej typami samotników, co nie wychodzą ze swojej jaskini zwanej mieszkaniem

Ta_alicja, nie wychodzicie nawet na kawe czy piwo z ludzmi z pracy? Wyjazdy integracyjne?