Czy jest ktoś komu nie zależy na małżeństwie i dzieciach?

[avansavana1]

Niestety mnie również jakoś wcale nie zależy na małżeństwie, ale to pewnie wszystko ze względu na wiek, mam jeszcze czas...chociaż z drugiej strony, kto wie...może moje podejście do tego się nie zmieni wcale z biegiem lat...

[Natalele]

Daj sobie czas. Ja w wieku 18 lat nie wiedziałam, co to małżeństwo i rodzina i było to dla mnie gorsze, niż szpinak i mięso razem wzięte

[avansavana1]

A ja tam znowu nie mam przekonania, ze tylko osoby po 20-30 roku życia, mają trzeźwe spojrzenie na świat i wiedzą czego tak naprawdę chcą. Z tym bywa bardzo różnie, każdy dojrzewa psychicznie w swoim czasie. Niejednokrotnie miałam okazję przekonać się, że czasami to działa na odwrót. Niekoniecznie im starszy tym bardziej doświadczony i pewny tego, co chce...

[papik85]

ja sobie niewyobrazam abym byla matka i zona .szkoda mi na to zycia .i nerwow i pieniedzy .przyzwyczailam sie do zycia w pojedynke i jest mi tak wygodniej .niektorym ciezko zaakceptowac moj punkt widzenia ale grunt ze rodzice to akceptuja i jest ok

[ewawawa]

ooo, jak fajnie! czesc Dziewczyny po 30-tce i niechcace wlasnych dzieci ani mezow

ja mam trzydziesci (od kilku lat hahaha) i do zadnych malzenstw ani dzieci mnie nie ciagnie a wrecz odwrotnie.
okres chcenia przerobilam jak bylam w optymalnym wieku rozrodczym czyli gdzies tak kolo 22-24 r.ż.

ja tez wole sama, wlasne, moje, wyjechac, zabawic sie, daleko, wydac, poszalec, nie tlumaczyc sie, nie musiec ciagle wracac do tych samych w kolko czynnosci, spac, jesc i pic kiedy chce, ile chce, co chce i z kim chce

i jeszcze rock'n'roll!

buzia dla wszystkich zosi samosi

p.s. nie sypiam z kim popadnie, raczej mam stalego zakochanego partnera. nie jestem zadna straszna egoistka ani samotniczka. pomagam, dziele sie i wspolprzezywam z przyjaciolmi i rodzina. spedzam bardzo duzo czasu z ludzmi - wieloma, roznymi, tymi z ktorymi akurat mam ochote.

p.p.s. a z ta szklanka wody ... eeghhhmmm ... a ja wiem czy ja wogole dozyje starosci? a jesli dozyje, to i tak wolabym zeby jakis fachura sie mna zajal a nie obciazac kogos wlasnym niedolestwem.

uwielbiam swojego 2-letniego bratanka i jest to jedyne dziecko, ktore uwielbiam
i rola szalonej ciotki moze byc. ale juz szalonej matki nie

[Lubka]

ewawawa to ty po trzydziestce?? od kilku lat?? hehe nie sadzilam . No widzisz ten wiem 22-24 to taki chyba wlasnie przejsciowy, ze sie chce miec meza rodzine, zaczynaja sie sluby i porody kolezanek itp a teraz kiedy mam 26lat, 90% kolezanek po slubie, dzieciata itp a ja co?? a ja sobie mieszkam z partnerem od 3 lat i mam y sie calkiem dobrze i nic nam wiecej do szczescia nie trzeba. Nie mamy zadnych zobowiazan ze tak powiem-kiedy i gdzie chcemy to chodzimy, jezdzimy...mam ochote to gotuje-nie mam, to zamawiamy pizze i tez jest dobrze, mamy lenia-nie wylazimy z lozka caly weekend-przy dziecku na takie "luksusy" niestety bysmy sobie pozwolic nie mogli. Nie wyobrazam sobie tez zrezygnowac z pracy i calymi dniami zajmowac sie dzieckiem....mamy kotke najukochansza na swiecie i to nam poki co wystarcza

[ewawawa]

Lubka dziekuje oczywiscie nie pokazuje zdjec na ktorych zle wychodze
ale ostatnio z kolezanka, ktora ma 26 lat porownywalysmy dlonie i moje wygladaja duzo mlodziej niz jej - dziwne troche ...

[Natalele]

W sumie dobrze, że macie tego świadomość, bo później rodzą się niechciane dzieci, którymi nikt się nie interesuje...

[majamajamaja]

No wlasnie, to jest taki moj argument przewodni. Kiedys mialam zwierzaczka i sie nim zachwycalam (dziwne, nie, zwierzatka kocham, zwierzece baby mnie zawsze zachwycaja, ale ile razy uslysze placz dziecka, sztywnieje) i byli tacy, co mi powtarzali, ze zamiast zwierzaka, "potrzebuje" dziecko. brrrr............................rrrrrr

A teraz zbliza sie czas swiateczny i znowu uslysze te wstretne pytania.

Wiecie co, ostatnimi razy zaczynalam sobie drwic, typu: "planujesz?" "no jasne, przynajmniej piecioraczki".
I wyobrazcie sobie: ludzie biora to na POWAZNIE. Oni nawet nie czaja!

[ewawawa]

hmm, natalele, gdybym Ci przytaknela - poszlabym na latwizne, na odczep sie.
mysle ze gdybym zdecydowala sie na dziecko to byloby bardzo chciane dziecko a ja interesowalabym sie glownie nim. sadze, ze dla meza i dzieci wyrzeklabym sie czesci siebie, poswiecila swoje hobby, zamilowania, przyjaciol oraz spontaniczny tryb zycia - nie chce sie tego wyrzekac, czuje sie dobrze z tym co mam, czuje sie silna i szczesliwa. tu nie chodzi o niechciane dziecko i brak zainteresowania tylko o chrone samej siebie w pewnym sensie, ochrone swojego sposobu zycia. jest tyle ludzi na swiecie - nie kazdy musi miec dziecko.
sa ludzie ktorzy zle sie czuja bez drugiej polowki, potrzebuja milosci, dzieci, pieskow, bliskosci non-stop. ja do nich nie naleze po prostu. emocjonalnie spelniam sie w muzyce i sztuce a takze wsrod roznych ludzi z ktorymi lacza mnie roznego rodzaju wiezi czy podobne wspolodczuwanie, przyjaciol i rodziny i to razem z poczuciem niezaleznosci i wolnosci mnie uszczesliwia.
uff, staralam sie jasno