Czy jest ktoś komu nie zależy na małżeństwie i dzieciach?

[GosiaczEq]

A ja też nie chcę mieć dzieci póki co... kiedyś chciałam, ale potem pomyślałam o tym poważniej i odmieniło mi się zupełnie.. a faceci to pewnie, że chcą bo są głównie od zabawy i prezentów .
A poza tym z moją tendencją do tycia.. to w ciązy dorobie się co najmniej 30kg.. więc będę odwlekać jak najdłużej się da ...

[just1981]

No wlasnie chodzi o to, ze facetom zalezy na stadku, ale on ich nie wychowuje, nie siedzi z nimi jak sa chore, nie wiedzi w domu na macierzynskim, wychowawczym, nie konczy zycia towarzaskiego. Ale przynosi wyplate, wiec umywa rece, od reszty brr. Oczywiscie nie zawsze tak jest, ale moim zdaniem w przewazajacej wiekszosci rodzin w PL.

[GosiaczEq]

Czasem się faceci zmieniają po dziecku hihi.. no ale jak ja przyjeżdzam do domku po jakiejś tam nieobecności i idę do wanny.. a tu mydła brak, szamponu brak.. grr .. i oczywiście wszystko się pewnie skonczyło teraz właśnie.. to co dopiero przy dziecku.. nie dojz, ze musze teraz o wszystkim pamietac to pozniej bym musiała podwojnie.. ale wszystko niby byloby pieknie ladnie .. nie ma tak łatwo

[majamajamaja]

No, ja mojemu kiedys glowe zmylam, ze przyjezdzam po tygodniu, a tu nawet soli nie ma. Jak mozna nie dokupic soli??? Od tego czasu sol juz jest. A szampony mam swoje i pod prysznic to samo. A jak mielismy razem zwierzatko, to sie moj facet nim zajmowal - w sensie przekarmial. A zwierzatko w niedlugim czasie zrobilo sie mocno kragle. Byla to samiczka i dopucilismy ja z jej meskim odpowiednikiem. Maja sie bardzo ucieszyla, bo moje zwierzatko taki mialo okragly brzuszek i beda male. Po trzech miesiacach nadal nic sie nie zmienilo i siostra uswiadomila mnie, ze ona po prostu jest gruba!

[jaaa]

maja a moge spytatc o wiek Twoj?
moze byc pm

ja poki co mysle task: na matke i w toli matki sie nie widze
narazie musze swoje zycie uporzadkowac sama jestem jak dziecko mentalnie- boje sie odpowiedziaslnosci itp,cenie wolnosc ,dlugie spanie.kase mam na swoje wydatki ,a potrafie duzo wydawac.nie wiem nie widze w roli matki sie ,czuje sie mlodo.nerwowa jestem boje sie zeby dziekco mnie doprowadzalo do szalu piszac w cudzyslowiu;)

a wszystko co robie staram sie robic dobrze ,wiec wiem ze matka bylabym pewnie tez dobra ,staralabym sie nie zawalic- jednak nie wiem czy podolam takiemu dlugoterminowemu zadaniu...

a z drugiej dzieci innych ludzie male sa urocze i takie pocieszne

co do malzenstwa ,nie chcialabym sie chajtac bo mam zle doswiadczenia ze sie psuje po slubie i ze rozwodzi czesto i takie tam lubie i cenie swoja wolnosc i niezaleznosc

nie wiem co i jak wiec bedzie i czy kiedykolwiek sie zdecyduje na ktoryc z tych waznych krokow..
mam 25 lat ...

[marta2454]

jaaa jesteś jeszcze młoda i na to wszystko masz jeszcze dużo czasu (sama mam dwie córcie i wiem co to znaczy macierzyństwo,nie narzekam ale najwięcej roboty spada na matkę i taka jest prawda)

[jaaa]

jeszcze jestem mloda fakt
ale czas u mnie w zyciu szybko leci ,i mam przyklad mojej mamy co rodzila nas w wieku 18 i 21 lat - wiem keidys byly inne czasy ale zawsze jakos sie cieszylam ze mam mloda mame bo odbieramy na tych samych falach i jest dla mnie przyjaciolka i zawsze myslalam bedac nastolatka ze i ja bede rodzic w miare wczesnie- kolo 20-25 lat wlasnie

coz zycie pokazuje co inengo.teraz sama nie wiem czy sie nadaje na matke majac sama problemy ze soba i bedac troche wygodna...

[brachypelma]

Ja nie chcę jeszcze ale wiem, że mój tok myślenia zmieni się. Póki co nie potrafię sobie wyobrazić szkód, jakich dozna moje ciało w wyniku samej ciąży, nie mówiąc potem o wychowaniu, opiece (nerwach też). Ja wiem, że potem to się nie patrzy na takie rzeczy, ale jednak nie bez powodu bardzo dużo kobiet po karmieniu, ogólnie porodach poddaje się operacjom plastycznym. A mnie na to może i stać będzie (ho, ho), ale wolałabym przeznaczyć ten czas, pieniądze i ból/wysiłek na coś innego.
Wiem też, że kiedy odezwie się instynkt, to zapragnę mieć swoje dziecko, urodzone, ale w kwestii ciała myślałam o adopcji takiego maluszka porzuconego. Nasze sierocińce nie wychowają go, rodziny zastępcze... niezbyt wierzę w taką "instytucję".
Ale na razie nie chcę mieć, jak zachcę najpierw kupię stadko kotów malutkich i jeśli dam rade z opieką, pomyślę za kilka lat o wychowanku :)

Moje myślenie jest trochę bez serca i przedmiotowe, ale patrzę realistycznie na wszystko :)

[dyduska]

Ja w przyszłym roku kończę 30 lat i nadal nie chcę mieć dzieci. Czasami mam takie okresy, że mi się instynkt macierzyński pojawia i bardziej zwracam uwagę na dzieci, nawet w reklamach telewizyjnych i tak sobie myślę jak fajnie mieć takie swojego bobasa, który będzie biegał po domu. Zawsze jednak jak pojadę do siostry, która ma 4-letnią córeczkę i 2-letniego synka i pobędę z nimi dwa dni, które trwają wieczność, mój instynkt macierzyński znika natychmiast i cieszę się, że sama nie mam dzieci. Kocham te dzieciaki i dlatego często do nich jeżdżę ale dwa dni pobytu to jest moja maksymalna granica możliwości przebywania wśród małych dzieci. Było tak od kiedy się urodziły, także czy niemowlęta czy takie troszkę większe - efekt jest ten sam. A jak wiadomo - małe dziecko mały problem, duże dziecko duży problem
Mam to szczęście, że moja rodzina nie wtrąca się w moje życie i nie prawią mi morałów, że muszę dzieci rodzić i za maż wychodzić.
Jeżeli ktoś by mi powiedział, że jestem egoistką bo nie chcę mieć dzieci to trudno :) Lepiej w takim wypadku faktycznie ich nie mieć, niż spłodzić potomka a później z powodu tegoż egoizmu nie spełniać się w roli matki. Poza tym jak ktoś "robi" dzieci żeby miał kto mu na starość szklankę wody podać to raczej nie kierują nim uczucia wyższe.
Jak to mówią - nigdy nie mów nigdy - więc zapierać się nie będę, że mi się coś nie odmieni, chociaż ciężko, żeby tak się stało. Wiadomo, że przyzwyczajenie do wygodnego życia robi swoje i im dłużej tak będę funkcjonowała tym trudniej będzie mi się zdobyć na to by ten stan zmienić.

[majamajamaja]

A mnie dzieci nigdy nie wzruszaly. Ani male, ani od brata, ani nie mam instynktow.
Cos sie do mnie maluchy zawsze usmiechaly, to chyba z powodu tego, ze mam duze oczy i nie wygladam odpychajaco. Ale tez mnie to nie rusza, w zasadzie troche odpycha. A kiedy widze dzieci z rodziny, to uciekam tak daleko jak moge. Za duzo tego slinienia sie, pieluszek i pokrzykiwania.
A przelomowym momentem jest zawsze, jak takiego malca dostane na kolana. Wszyscy od razu, ze mi pasuje, ze czas na moje i w ogole obrzydzaja mi zycie...