Czy Bóg istnieje?

Post autor: **Lilith** » 15 mar 2009, 15:26

Doneczko, mi się wydaje, że nie tylko dotyka to wierzących. Po prostu ateiści biorą każde odstępstwo od "normy" za chorobę psychiczną i nie przyjmują do wiadomości innych opcji. Oczywiśie, w większości przypadków tak jest ale nie we wszystkich. Poza tym pewnie Rogatemu i jego pomagierom nie bardzo opłaca się opętywać kogoś kto i tak nie wierzy. Tak czy siak, to przerażające doświadczenie i nikomu nie życzę.

Post autor: **Morgane** » 15 mar 2009, 18:31

Lilith, jeśli nie będzie to zbyt osobiste czy bolesne pytanie, czy mogłabyś napisać jakie są objawy opętania. Mam nadzieję, że nie urażę Cię tym pytaniem.
A czy wierzysz w uroki, czary, klątwy? Jako np metody działania diabła.
I czy według Ciebie inne religie są niesłuszne, nieprawdziwe? Jaki masz stosunek do innych religii?

Post autor: **joanna81** » 15 mar 2009, 20:24

Bardzo wrazliwy temat ktos poruszyl i od dawna ludzie dyskutuja na ten temat i oczywiscie kazdy mysli ze ma racje. Wg mnie Kosciol to jedna wielka sekta, ktora zgarnia grube miliony od ludzi od bardzo, bardzo dawna. To tylko moja opinia i prosze zeby nikt nie czul sie tym urazony.

Post autor: **magdaj** » 16 mar 2009, 13:12

Lilith, jeśli możesz, odpowiedz na pytania Morgane, mnie również bardzo to ciekawi..

Post autor: **Rina** » 16 mar 2009, 22:10

Lilith pisze:...mi się wydaje, że nie tylko dotyka to wierzących. Po prostu ateiści biorą każde odstępstwo od "normy" za chorobę psychiczną i nie przyjmują do wiadomości innych opcji.

To tak jak gleboko wierzacy katolicy, kazda chorobe psychiczna wezma za opetanie.

Odnosnie swiadectwa. Jest ono niczym innym anizeli katechizmem napisanym pod kosciol katolicki.
Antykoncepcja zla, bo bedziemy w piekle siedziec po uszy w nasieniu.
Sex przedmalzenski zly, bo jw.
Obowiazkowo kazdy sakrament trzeba przyjac bo jw.
Spowiedz oczywiscie obowiazkowa, bo tylko tak mozna zmazac grzechy z karty diabla.
Tylko ludzie maja dusze, zwierzaki juz nie, bo to pomioty i wogole niewiadomo co.
Reinkarnacja? hmm skadze znowu, nie istnieje bo - pani opiera swoja wiedze na wizycie u jednej wrozki.
Nauka o ewolucjonizmie tez zlo w najczystszej postaci. Wszedzie jest ten wstretny zawoalowany szatan.
( Biorac to wszystko pod uwage, to ja bede juz pewnie pukac do piekla od spodu.)

Nie ma slowa o tym, ze teorie reinkarnacji wyrzucono z doktryny KK na V soborze ekumenicznym.

Z calego tego swiadectwa najbardziej zainteresowal mnie fakt, ze jej sie te zlote piersionki i spirala nie wyparowaly. Zloto i miedz przy natezeniu wysokiej gestosci paruja. Tak bylo w kazdym znanym mi przypadku porazenia piorunem.Co ciekawe z diamentami tez sie nic nie stalo, a to czysty wegiel.

Odnosnie uzdrowienia. Otoz nie zbadana jest moc naszego umyslu do samouzdrawiania. Ale nauka idzie do przodu, mysle ze z czasem bedziemy wiedziec coraz wiecej.
W 1945 osoby, ktore przesiedlili ze wschodu na zachod, dmuchali na zarowki.

Post autor: **Lilith** » 18 mar 2009, 22:55

Oczywiscie, ile osob tyle bedzie zdan i opinii. Do zainteresowanych moja sprawa to odpowiem wkrotce, poniewaz bawie za granica do piatku i nie moge za bardzo pisac
Pozdrawiam

Post autor: **Lilith** » 23 mar 2009, 18:02

Ok. Jestem. Przepraszam, jeśli zawiodę ale nie chcę publicznie opisywać moich objawów. Nie chcę komentarzy do tego, co mi się przytrafia ani opiniowania tego od osób, które nie mają takiego problemu. Aby jednak choć trochę przybliżyć jego istotę to napiszę tyle, że w czasie "ataku" jestem w pełni świadoma tego co się dzieje, nie mam wpływu na swoje reakcje choć normalnie myślę ( co mi się udało z trudem wypracować ) a nawet się modlę i proszę Boga o pomoc, proszę, żeby "to" mnie puściło. Najgorsze jest uczucie nie przemożonego i nie do opisania przerażenia. To coś jakby się oglądało jakiś film, jest chwila napięcia i nagle coś wyskakuje, a my na ułamek sekundy drętwiejemy ze strachu i mamy wrażenie, że serce nam stanęło. Potem odczuwamy wielką ulgę i przeważnie się śmiejemy. U mnie podczas "wizyty" dochodzi tylko do etapu tego potężnego strachu, który zamiast odpuścić, trwa w nieskończoność. Czasem podczas tej tortury mam coś na kształt wizji, czasem "on" do mnie mówi. Kiedy "puszcza" z trudem łapię oddech i często płaczę. Nie chcę pisać o tym, co słyszę albo widzę, wybaczcie, proszę. Na razie nikt nie jest w stanie mi pomóc. Ani św. Benedykt, modlitwy księży, sióstr, święcony w Rzymie krzyż, który leży pod moją poduszką ( myślę, że jeszcze bardziej "go " to wkurza). Kiedy poświęciłam mieszkanie wodą św. "on" w publicznym miejscu zaatakował mojego partnera, który siedział przy stoliku. Jego twarz zrobiła się biała, usta wykrzywiły w jakimś konwulsyjnym grymasie i nabrały granatowej barwy jak i oczy. Zaczął przeraźliwie wyć, czym zwrócił uwagę wszystkich dookoła, po czym wyrwało go z krzesła i rzuciło o ziemię. Wszyscy się zbiegli, ktoś wezwał karetkę,kiedy przyjechali, chłopak siedział zupełnie przytomny, choć zdezorientowany na podłodze. Po wszystkich możliwych badaniach okazało się, że jest zdrowy. A świadkowie zdarzenia jak i lekarz wysłuchawszy relacji, stwierdzili, że nigdy się z czymś takim nie spotkali, a jedna pani się żegnała i mówiła, że widziała diabła. Ja zaś podczas tego zajścia stałam jak sparaliżowana, jakby mnie ktoś trzymał i kazał tylko biernie patrzeć. Wróciliśmy do domu, mój partner zjadł obiad, jakby nigdy nic i nic nie pamiętał. Teraz boję się być z nim sama w domu choć nie daję niczego po sobie poznać.

W moim przypadku wszystko zaczęło się jak miałam ok.5 lat. Pamiętam tylko, że się "tego" bałam i nie chciałam sama spać. Z wiekiem te "wizyty" stawały się coraz bardziej odczuwalne i "wyrafinowane" Nigdy nie byłam szczególnie gorliwą katoliczką, ot jak większość z nas. Wierzę, kocham Boga ale mam swoje wątpliwości i bunty wobec okrucieństwa na świecie, nie ze wszystkim się zgadzam co głosi Pismo, nie jestem stałą bywalczynią mszy św. Naprawdę nie mam pojęcia dlaczego akurat mnie to spotkało. Nie wiem i nigdy nie dostałam na to pytanie odpowiedzi. Co gorsza nie wiem kim "on" jest i czego KONKRETNIE chce ode mnie. Wiem jedno. Pragnę całym sercem, żeby dał mi spokój, żeby odszedł.

Co do innych religii to nie uważam, że są lepsze czy gorsze od mojej. Nie mam monopolu na prawdę i uważam, że jeśli ktoś kocha ludzi i zwierzęta, pragnie pokoju i dobra na świecie, to nie ważne jak jego Bóg ma na imię. Dla mnie to znaczy, że jest to ta sama Osoba : Miłość, Dobro, Opatrzność, Ukojenie i wszystko co najlepsze, co człowiek próbuje zmieścić w jednym imieniu : Bóg, Allah, Jahwe, Jehowa lub kilku imionach Kriszna, Rama czy innych. A jeśli ktoś nie wierzy, też nie mogę go potępiać czy pouczać. Jeśli pragnie tego co napisałam powyżej to widocznie nosi w sercu jeszcze inne imię albo cierpi widząc taki ogrom niepotrzebnego cierpienia i niesprawiedliwości. Może tak łatwiej, a może chodzi o coś co mnie jako osobie wierzącej jest trudno zrozumieć.

Oczywiście to tylko moje zdanie na ten temat i szanuję wszystkie wypowiedzi. Chcę tylko dodać, że nic tu nie wymyślałam ani nie przepisałam z jakichś książek lub filmów, moja historia jest mocno uproszczona i okrojona przez szacunek dla Was i moje osobiste powody, jestem normalną osobą, nie nawiedzoną fanatyczką i proszę o wyrozumiałość co do formy mojego opisu, gdyż nie opowiadam o tym na lewo i prawo. Wiedzą o tym moja rodzina i najbliżsi przyjaciele. No i teraz Wy. Może potraktujecie tego posta jako przyrodniczą ciekawostkę, a może ktoś będzie w stanie mi pomóc? No i przepraszam za tyle cudzysłowów, ale nie wiem jak nazwać niektóre rzeczy.

Post autor: **magdaj** » 24 mar 2009, 19:38

Ja Ci wierzę Lilith , Jeżeli o tym piszesz, nawet w takim skrócie, to i tak podziwiam Cię za odwagę. Chyba nie znajdzie się zbyt wiele osób, które chciałyby tak jawnie poruszyć ten temat, jeśli dotyczyłby on ich samych..

Wszystkiego dobrego, trzymaj się..

Post autor: **oloosiam** » 24 mar 2009, 21:47

ehh pisalam juz w tym temacie, ale pozwole sobie dodac jedna rzecz, ostatnio znajomy pokazal mi fil 'zeitgeist' (chyba tak sie pisze) mozna go streamowac z googla jak sie wpisze w wyszukiwarke... i zwatpilam... ogladnijcie, naprawde film wchodzi do glowy i to bardzo... czuje sie troszke niepewna, oszukana, zla?

Post autor: **magdaj** » 25 mar 2009, 13:22

Ok, ale dlaczego mamy wierzyć w to co jest w "zetgeist"?
Gdybym tak każdy filmik miała traktować poważnie to już dawno bym zwariowała, nie wierzę w żadne tego typu historie spiskowe. Tak naprawdę to wszystkie wydarzenia świata moglibyśmy wsadzić w tę produkcję, a następnie rozłożyć na czynniki pierwsze, coś sobie dopowiedzieć, zinterpretować i już gotowa opowieść mrożąca krew w żyłach..