Viola wszyscy jesteśmy z Tobą..

[Sabrina]

[dona7]

trzymaj sie dzielnie.

[Olka24]

"Czas nie leczy ran, on przyzwyczaja do bólu..." niestety...

[Anielicanrw]

Violu co z Toba??? Kochanie nie zamykaj sie i nie stron od zycia....i od nas!
To nie ciekawosc z mojej strony tylko sama po sobie wiem co znaczy strata....i kurcze....odczuwam ja do dzis.
Jestem na zakrecie swojego zycia...a mysl o moim Pawle dodaje mi skrzydel i mam pozytywne mysli na przyszlosc....kiedy jest mi zle mysle o nim i modle sie by zawsze byl moim Aniolem Strozem...do tej pory czuje,ze ma mnie pod opieka....z tylu opresij wyszlam obronna reka...a moze takie jest moje marzenie...niewazne....dziala!

[ania.269]

popłakałam sie czytając viole............ brak mi słów............. tak mi przykro.......

[shandapanda]

po przeczytaniu Twojego postu czuje sie strasznie glupio i niezrecznie,gdyz MOJ aktualny problem,ktory zdaje sie byc WIELKI jest tak naprawde niczym;/

Powinnam zaczas doceniac to co mam a nie szukac dziury w calym;/

Nie wiem co napisac,jest mi strasznie przykro:(3maj sie Violu:*

[Majusia]

Strasznie przygnębił mnie ten wątek, ale zrozumiałam, że nie ma co rozpazac po człowieku, który odszedł, bo mnie nie kocha, są większe tragedie w życiu...

Bardzo mi przykro...

[kami-pl]

Sama nie wiem co mam pisac... prawie nie widze klawiatury spod lez jakie mi plyna z oczu jedna za druga. Tak jak opisujesz Violu Wasza milosc, to tak jak bym czytala o nas. I czesto mysle: "zeby tylko nasz limit sie nie skonczyl, bo moze to za duzo szczescia..."
Dzis jak jak moj maz wroci z pracy, to nie wypuszcze go z ramion...
Nic nie ukoi Twojego cierpienia, ale wiedz, ze calym sercem jestem z Toba...
Strasznie mi przykro...tak strasznie mi przykro...

[LoLuS]

hmmm...zawsze uchodziłam za twardą, w domu wszyscy mówią, że jestem zimna i mam tę charakterystczną kamienną twarz w trudnych sytuacjach... a czytając pierwsze posty Violi popłakałam się i aż mnie w gardle ścisło na myśl co musi przeżywać... taka tragedia... tempo życia, praca, pięniądze sprawiają, że zapominamy czym jest życie, nie doceniamy daru jakim ono jest i z dnia na dzień potrafimy je marnować, a ci co chcieliby się nim nacieszyć, ci którzy tyle mogą zrobić dla innych i tyle szcześcia dają, mimo woli muszą oddać najcenniejszy skarb jaki mają i jakim są dla innych... przykre to wszytko...

[Tygrrysica]

ja czytalam ten watek na raty... nie moglam powstrzymac lez... to takie smutne i bolesne...kiedy odchodza najblizsze najukochansze osoby..to jest straszne ..i takie niesprawiedliwe...
niewiem co napisac .... bo nic co napisze nie jest wstanie tak naprawde zlagodzic tego bolu
ani cokolwiek zmienic ...bardzo Ci wspolczuje.. mam nadzieje ze czas tak zablizni rany bys mogla sie chociaz w czesci cieszyc zyciem...
3maj sie i ja jestem pewna ze ON jest przy Tobie ze jest TWOIM ANIOLEM STROZEM.. i napewno chcialby zobaczyc Twoj prawdziwy usmiech..