Beauty w Polsce

Tak sobie tylko dyskutujemy
Mysle, ze nie ma reguly, albo ktos o siebie zadba przy dzieciach albo mu sie nie bedzie chcialo, a dzieci nie maja na to wplywu

dokładnie tak

a wiecie jaki zauwazam pkt wspolny u kobiet,ktore nie chca miec dzieci,albo nie sa pewne czy chca je miec?ze bardzo kochaja zwierzeta szczeniaki,to chore ,ale ja tak wlasnie mam kocham zwierzeta,czasem bardziej niz ludzi i np szczeniak mnie nie obrzydza ,jak sie zesika a dzieciak juz tak;-)gdyby nie to,ze mam obecnie malo czasu dla siebie,pracuje wiele godzin czasem ,to bym sobie takiego sprawila;-)i tu nie chodzi o to,ze to jakis zamiennik dziecka,choc wiele osob moze to tak odbierac,dziewczyny ja chyba najbardziej balabym sie utraty wolnosci,absorbcji czasu,od lat cos trenuje,jak nie taniec to kiedys koszykowka,cale zycie w biegu;-)i gdzie tu jeszcze czas na dziecko;-)

Z tym sikaniem to jest tak ,że ja nie lubię przebierać obcych dzieci,wycierać im ``gila`` karmić i wszystkie inne tego typu brudne sprawki.
Natomiast przed wykonywaniem takich czynności u swoich dzieci oporów nie miałam i wydawało mi się to absolutnie naturalne,nie było wykrzywiania twarzy ani wymiotów
Myślę ,ze to wszystko przychodzi samo kiedy już jesteśmy w tej sytuacji postawieni i raczej ucieczki nie ma.
Zaznaczam ,że zanim urodziłam pierwsze dziecko, nie byłam delikatnie mówiąc ich fanką...
Włosy myję, prysznic biorę, codziennie gotuję,przymuję gości(nie codziennie ), sprzątam, ćwiczę, robię makijaż, wychodzę na zakupy itd.Takie normalne rzeczy- bo przecież żyję ,nie umarłam bo urodziłam dzieci.
Chociaż żałuję że oba porody były przez cytrynkę...cytrynka już nigdy nie będzie ta sama

BUhaha Liviulka padlam,od dzis jestem Twoja wielka fanka;-)))widze,ze text z cytryna przejdzie do historii;-),moja psiapsia,wlasnie z tego tez powodu,ale zaznaczam nie tylko wybiera cesarke,"cytryna juz nigdy nie bedzie taka sama"-no nie moge;-))

zalezy od cytrynki

Ja z kolei nie mam żadnej blokady, traktuję to jako naturalny stan. Określenie tego jako blokady oznaczałoby, że coś mi się w głowie nienaturalnie poprzestawiało, albo że pragnę zostać matką, ale z jakiś względów się boję.

Ja póki co nie chcę dzieci, kiedyś myślałam, że może moje nastawienie się zmieni, dziś coraz bardziej w to wątpię. Natomiast przyznaję, że nie chcę dzieci z bardzo egoistycznych powodów. Po prostu nie chcę się poświęcać dla obcego człowieka, chcę dbać o siebie i mojego partnera.

Nie wiem też, czy podołałabym rodzicielstwu - a jeśli zniszczyłabym komuś życie jako toksyczna matka to chyba strzeliłabym sobie w łeb.

szpilkaXXX pisze: Nie wiem też, czy podołałabym rodzicielstwu - a jeśli zniszczyłabym komuś życie jako toksyczna matka to chyba strzeliłabym sobie w łeb.

No to właśnie brzmi jakbyś miała blokadę...

Niestety właśnie tak jest to odbierane bardzo często - kobieta mówi, że nie chce mieć dzieci, a otoczenie sugeruje, że ma jakąś blokadę; traktuje to jako problem tej kobiety, który po wyeliminowaniu spowodowałby je, że wróciłaby jej ochota