blokada przed byciem matką

[NeverGoodEnough18]

marryme z ust mi to wyjęłaś, mam takie samo odczucie i takie same doświadczenia. Powoli już tracę cierpliwość i zaczynam szukać winy w sobie bo może ja coś robię nie tak ale po chwili pukam się w głowę i jak przeanalizuję swoje związki i znajomości z facetami to chyba wszyscy byli tacy sami więc po prostu przyciągam kretynów. Nie wiem gdzie szukać odpowiedniego partnera do związku naprawdę, nie mam nie wiadomo jakich wymagań, nie szukam księcia z bajki, ideału też żadnego nie mam ale chyba zaradność, wierność i uczucie to w dzisiejszych czasach rzadkość.
Mam koleżankę którą zdradził chłop i prawdopodobnie dalej zdradza ale ona z nim jest bo go kocha. Jak można być tak głupim żebym wybaczyć zdradę? No nie wyobrażam sobie tego, że moj facet by zamoczył k****a w innej dziewczynie, a przeżyłam coś podobnego. Też byłam zakochana ale podstępem odkryłam, że mój były działa na kilka frontów tzn. romansował z laskami na portalach różnych. Miłość mi po takim czymś przeszła migusiem.

[oll93]

Witajcie dziewczyny. Ja zawsze lubiłam dzieci i chciałabym mieć choć jedno przed 30tką. To co mówię, może wydawać się głupie, bo mam przecież tylko 21 lat. Jestem z facetem od 5 lat. Kochamy się tak samo mocno jak zawsze, wszyscy w koło się pytają czy się nie znudziliśmy. Ja i on zawsze odpowiadamy, że nie(mdr Wiem, że jest to ten jedyny i tylko z nim już będę. On mówi to samo. Naszą receptą na udany związek jest przyjaźń. Niczego się nie wstydzimy, on jest jednocześnie moją przyjaciółką, opiekunem, kochankiem, oparciem. Z nim czuję się bezpiecznie. Nie mamy żadnych sekretów. Mówimy o wszystkim, potrafimy mówić o naszych wadach, zwrócić uwagę, gdy coś nam nie pasuje. Nigdy się nie kłócimy dłużej niż 10 minut. Przysłowiowego "focha" to nigdy u nas w związku nie było. Wszyscy kumple zazdroszczą jemu, że nie ma ze mną problemów i dziwią się, że w tym wieku tak długo razem jesteśmy. Nie mieszkamy razem, więc nie spędzamy ze sobą czasu 24/7, ale wiem, że jest on kochającym chłopakiem, który szanuje swoją rodzinę, matkę, ojca. To jest dla mnie ważne. Do tego moi rodzice go uwielbiają, a oni mnie Czasem aż się zastanawiam, jak to możliwe, że się poznaliśmy i od razu wiedzieliśmy, że tak do siebie pasujemy? Mieszkamy blisko siebie, mamy wspólnych znajomych, moje koleżanki mi cholernie zazdroszczą. A w koło co widzę? OD GROMA dupków, nieudaczników zdradzających swoje dziewczyny, którzy nie liczą się z nikim i wciąż gadają o "zaliczaniu" panienek. Nie mówie tu o ludziach w moim wieku, ale też o znajomych mojej mamy, znajomych po 30tym roku życia. Tragedia. I właśnie to co mówicie, faceci zdradzają nawet swoje żony, z którymi mają dzieci i w ogóle się tym jakoś nie przejmują. Mam nadzieję, że mnie to nigdy nie spotka, bo autentycznie bym zabiła
Czasem sobie myślę, że fajnie byłoby mieć dziecko, kochającego męża, dom. Mam nadzieję, że nie będę musiała długo czekać na to wszystko. Może nie jestem typem nowoczesnej kobiety, która marzy o robieniu kariery, o szukaniu wyłącznie przyjemności. Ja po prostu chcę mieć kochającą rodzinę, taką jaką mieli i mają moi rodzice. Wiem, że nawet jeśli nie będę miała swoich 4 kątów to rodzice nigdy mnie nie wyrzucą nawet jak będę mieć trójkę dzieci i męża

[SzalonaMajka]

marryme z ust mi to wyjęłaś, mam takie samo odczucie i takie same doświadczenia. Powoli już tracę cierpliwość i zaczynam szukać winy w sobie bo może ja coś robię nie tak ale po chwili pukam się w głowę i jak przeanalizuję swoje związki i znajomości z facetami to chyba wszyscy byli tacy sami więc po prostu przyciągam kretynów. Nie wiem gdzie szukać odpowiedniego partnera do związku naprawdę, nie mam nie wiadomo jakich wymagań, nie szukam księcia z bajki, ideału też żadnego nie mam ale chyba zaradność, wierność i uczucie to w dzisiejszych czasach rzadkość.
Mam koleżankę którą zdradził chłop i prawdopodobnie dalej zdradza ale ona z nim jest bo go kocha. Jak można być tak głupim żebym wybaczyć zdradę? No nie wyobrażam sobie tego, że moj facet by zamoczył k****a w innej dziewczynie, a przeżyłam coś podobnego. Też byłam zakochana ale podstępem odkryłam, że mój były działa na kilka frontów tzn. romansował z laskami na portalach różnych. Miłość mi po takim czymś przeszła migusiem.

Nie dziwię Ci się, że Ci przeszła.
Ja mam też mam kilka koleżanke, które są ze swoimi facetami mimo, że wiedzą, że są zdradzane.
Zawsze jest ta sama odp na moje pytanie: boję się, że sobie nikogo innego nie znajdę.
WTF??

[agataenfinbref]

Mam tak jak Oll i to od kiedy pamietam. widze male dzieci i umieram z zazdrosci. Instynkty nie daja mi spokoju gdzies tak od 17tego roku zycia Szkoda tylko, ze moj facet jest jak Peter Pan, troche jeszcze na dziecko poczekam...

[agataenfinbref]

A co do facetow, to tez jestem raczej sceptycznie nastawiona: to chyba jakies traumy odziedziczone po rodzicach. Mysle, ze zdrady niestety ciezko uniknac... predzej czy pozniej. chociaz mam super faceta, troche tak jak z opisu Olli, z tym ze moj nie jest dla mnie tym pierwszym, a ja dla niego to jestem chyba setna partnerka; jestesmy razem juz ponad 4 lata i, tak jak pisze Oll, zero nudy i raczej zero skokow w bok (albo tak dobrze wykonane, ze nawet sie nie kapnelam ) . Kurcze... chyba nigdy nie przekonam go do dziecka. Jestesmy juz starzy, ja dobrnelam do 25 , on niedlugo skonczy 31...

[Livulka]

No to rzeczywiście starośc was dopadła...
nie pozostaje wam nic innego,
teraz to już powinniście zacząć czołgać się w stronę cmantarza...

[agataenfinbref]

Co, zawsze od kiedy pamietam chcialam byc bardzo mloda mama, przed 25. Nie doczekalam sie i nie doczekam,

[Cotto]

Doczekasz:) ja tam wierze,ze wszystko ma swoj sens i cel. A uwierz,ze dziecko to ogromna odpowiedzialnosc i zaangazowanie wiec ciesz sie poki jestes free:)))))

[Dominika__]

Doczekasz:) ja tam wierze,ze wszystko ma swoj sens i cel. A uwierz,ze dziecko to ogromna odpowiedzialnosc i zaangazowanie wiec ciesz sie poki jestes free:)))))

Dokładnie, ciesz się chwilą:)
Na dziecko przyjdzie czas:)

[oll93]

Macie racje, ale wg mnie każda kobieta jest inna, i np. jeśli ktoś czuje już tę potrzebę bycia matką i pragnie macierzyństwa, to dlaczego miałby czekać? Wiadomo, dziecko to nie zabawa, to pewnego rodzaju obowiązek i trzeba traktować to na serio, bo życie to nie bajka, a wychowanie dzieci to nie lada wyzwanie, ale jeśli jest się na to gotowym, chce się tego, to dlaczego nie? Dla jednych dziecko to ograniczenie i koniec "młodości", ale mam wiele znajomych par, które mają po 24-30 lat i mają już dziecko/dzieci. Pomimo tego, że wychowują te dzieci, spędzają z nimi większość czasu to mają czas również dla siebie i korzystają z życia. Oni po prostu one chcieli tego dziecka, byli tego pewni na 100% Trzeba po prostu wiedzieć, kiedy jest dla mnie najlepsza pora, czy nie jest za wcześnie, czy jestem gotowy na to wyzwanie i czy jestem w stanie poświęcić moje dotychczasowe, wygodne życie..