Ginekomastia pochodzi z greckiego „gyne”, co oznacza kobieta i „mastos” – pierś, czyli kobiece piersi. Ginekomastia to nadmierny przerost tkanki gruczołowej sutka u mężczyzn. W okresie pokwitania u młodych chłopców proces ten jest fizjologiczny i samoistnie ustępuje. Ginekomastia występuje dość często, może pojawiać się z różnych przyczyn i w każdym wieku, występuje obustronnie lub jednostronnie, zwykle częściej po stronie lewej.

Operacje powiększenia piersi budzą wiele emocji, gdyż zmiana swojego wyglądu to sprawa bardzo delikatna i osobista. Już sama myśl o poddaniu się operacji może u niektórych osób budzić obawy. Nowoczesna chirurgia plastyczna powinna służyć temu, aby osiągnąć oczekiwaną zmianę wyglądu w możliwie najbezpieczniejszy sposób. Coraz więcej kobiet poszukuje informacji na temat możliwości powiększenia piersi ze względów estetycznych. Poszerza się także krąg kobiet, które musiały się poddać amputacji piersi z powodu nowotworu, a z czasem po pomyślnym zakończeniu leczenia poszukują możliwości odtworzenia utraconej piersi.

Kobiety z bardzo dużym, opadniętym biustem mogą doświadczać wielu dolegliwości spowodowanym jego nadmierną wagą. Mogą to być bóle karku, grzbietu, skrzywienia kręgosłupa, podrażnienia skóry i problemy z oddychaniem. Ramiączka od stanika mogą odciskać gębokie bruzdy na ramionach. Zazwyczaj powoduje to złe samopoczucie i obniżoną samoocenę. 

Operacje rekonstrukcji piersi (endoprotezy najnowszej generacji z atestem, endoprotezy Bekera) wykonuje się w przypadku wrodzonego braku piersi lub po jej amputacji z powodu nowotworu. Utrata piersi przez kobietę jest dla niej okrutnym zrządzeniem losu, dlatego możliwość, jaką daje obecnie chirurgia plastyczna i rekonstrukcyjna w postaci odtworzenia piersi jest w wielu przypadkach wybawieniem. Rekonstrukcją można wykonać wkrótce po amputacji, lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego (chemioterapii lub radioterapii). W niektórych przypadkach można to zrobić jednoczasowo z mastektomią.